როცა მეკითხებიან სად ვცხოვრობ, ვპასუხობ რომ – ბაღში.  ბაღის ნაწილი ვარ. ცალკე მე არ ვარსებობ. სხვანაირად არ ვიცი ცხოვრება, არც წარმომიდგენია და არც ჩემს თავს ვიცნობ სხვანაირს. მცენარე თუ  კარგადაა, მეც კარგად ვარ. ის რომ დარდობს, განიცდის, რაღაც უჭირს, იგივეს ვგრძნობ მეც. მათ გარეშე არ მიცხოვრია არც ერთი დღე.

ჩემთვის მებაღეობა მარტო პროფესია არ არის, ცხოვრების წესია. ბაღში მთავარი მცენარეა. ის კარნახობს ადამიანს ყოველ ახალ ნაბიჯს: ახლა მცივა, ახლა უნდა მომრწყა, ახლა მზე მომადგა და უნდა გადამდგა, ახლა უკან უნდა დამაბრუნო.  თუ ამ მსახურებისთვის  მზად არ ხარ,  ვერც მებაღე გახდები  და არც ბაღი იქნება ბაღი.

ამ წესების მიხედვით ცხოვრობს  გარდენია შევარდნაძე უკვე მრავალი წელია. ვამაყობთ, რომ ჩვენი ქვეყნის დიდი წინაპრის, მიხეილ მამულაშვილის დაწყებული საქმის გამგრძელებლები ვართ და სულ გვახსოვს, რომ ბაღი ემოციაა, რომლის გადაცემა და ადამიანებისთვის გაზიარება მებაღის უმნიშვნელოვანესი მოვალეობაა.