ჟუჟუნა ავალიშვილი ჩემი მასწავლებელია. მისგან ბევრი ისეთი მეთოდი, სამებაღეო ხრიკი და ხერხი მაქვს ნასწავლი რასაც ვერცერთ წიგნში ვერ ამოიკითხავ, მხოლოდ ჟუჟუნასნაირი გამოცდილი პროფესიონალები ფლობენ. ჟუჟუნა სწავლული აგრონომია მაგრამ მრწამსით, მთელი

გავაცილეთ თვალებაცრემლებული სტუმრები. ჩვენ ხომ სადღეგრძელოებით გამოვხატავთ ემოციებს და იმათ მიღებული შთაბეჭდილებები დაწერეს წვრილი კალმით, ლამაზი ბეჭდებით, შტამპებით და მინიატურებით შემკობილ ქაღალდებზე და წერილებად დაგვიტოვეს! რადგან ეს მთლად პირადი არაა

ფერცვალობას ყოველთვის ბახმაროზე ვიყავით. წინა საღამოს ბაბუა ამოგვაკითხავდა, მორჩილი, ხის, თავდაჭედილი ყუთით სასელა და თავრეჯულა მსხალს, გულა პამიდორს, ხორკლიან, ფორჩხის კიტრებს, კორკიმელს და ოტურს ამოგვიტანდა. 19 ში დილიდან აივსებოდა, აჟრიამულდებოდა

ვიქნებოდი ასე ხუთი შეიძლება ექვსი წლის. საღამოს ბებიამ ფეხები დამითბილა, ხელპირი დამბანა, ბაბუამ ზურგზე შემისვა და ზუკუტურით ამიყვანეს ოდაში, გახამებულ თეთრეულში, გამზეურებულ ქვეშაგებში ჩამაგორეს. ძილის წინ გამოწერილივით იყო : “დავწობი

დილით ჭურჭლით სავსე ყუთი მოგვიტანეს. 30, 35 წლის ცოლქმარი გიორგი და ლილი ძალიან წესიერი და მორიდებულები აღმოჩდნენ. მიამბეს რომ ორი შვილი ჰყავთ, ტკბილად და თბილად ცხოვრობენ სვანეთისუბანში, ლილის მშობლების სახლში.

ვინც მიცნობს ყველამ იცის რომ, დიდი ტყავის ჩანთით დავდივარ.რა მილაგია, რას დავატერებ ეს ცალკე ამბავია და სხვა დროს მოგიყვებით, დღეს მისი უცნაური წარმომავლობის შესახებ გიამბობთ.15 წლის წინ მიუნხენში ძველმანების ბაზრობაზე

მივადექი დიდ ყუთს, აჭარიდან ჩამოტანილი ამბებით, არც თავი უჩანს არც ბოლო იმდენია. ნელ ნელა გაგიზიარებთ ჩანაწერებს. იმედი მაქვს ბევრს მოხვდება გულზე და გაახარებს, გაამდიდრებს. სურიე თავართქილაძე ვარ 65 წლის. ბაბუაჩემის